Festive & Love Season

October मेरो लागि festive र love को सिजन हो। पोहोर सालको मेरो 8th love anniversary को गन्थन त पढि हाल्नु भो होला । साल कसरी बित्यो पत्तै भएन तर एउटा कुरो नि मान्छे पुरानो हुदो रैछ तर माया त झन झन बच्चाको जस्तो अनी नया हुदो रैछ पत्तै भएन नौ ओटा मौसमहरु साथ साथ काटि सकिएछ।

पोहोर पोहोर त दसैंमा पनि एकदम काम गरिन्थ्यो तर एस्पाली केही पनि अफिसिएअल काम गर्ने मुडमा छैन। धेरै दिन पछी पाएको छुट्टी, अब दिन त काट्नै पर्यो भगवानको आरधना पनि गर्नै पर्यो त्यसैले आज काभ्रेपलाञ्चोक, पलान्चोक भगवतिको दर्शन गर्न गैयो।

लाइनमा बस्दै - लाइन त सेल रोटी जस्तै घुमेको थियो

मान्छेको त भिडनै थियो तर पोहोर पोहोरसाल भन्दा यसपाली पशु - चरा कम बली दिए रे। म १ घण्टा त्यहा बस्दा एउटा पनि बली दिएको देखिन। धेरै जसो भक्तालुले नरिवल, फलफुल र अन्डा चढाएको देखिन्थ्यो।

पलान्चोक भगवती - बाजेले नित्य पूजा गर्दै। नित्य पूजा गर्ने बेला देबी लाई बिषेश रुपमा स्रिङारर्ने रैछन जस्तै नुहाइदिने, चांदिको गहना लगाइदिने , देबिलाई चांदिकै कवच दाँया बाँया लगाइदिने र पूजा आराधाना गर्ने रैछन।

भगवतीको त मज्जा ले पूजा भयो। त्यसपछि आफ्नो पेट पूजा गर्न तर्फ लागियो। नजिकैको रिजोर्टमा। त्यो रिजोर्ट त सानोतिनो संग्रालयनै रैछ

जातो बाट अन्न पिनिन्छ तर मैले त पिन्नेको त के कुरा हल्लाउन समेत सकिन :)

ढिकि - बडा मुस्किल रैछ यस्लाइ उचाल्न त!!

दही जमाउने ठेकी - अबका शहरी पुश्ता ले एस्ता नेपाली चिज रिजोर्ट मै देख्न पाउने भए ।

दसैंको बेलामा एकचोटि भुइ छोड्नु पर्छ रे भन्दै थिए फर्कदा फर्कदै
पिङ पनि ठ्याक्कै भेटियो। लौ भुइ पनि छोडियो :)

Last time visit of Palanchowk