अध्यारो छ नेपालीको मन

मलाई आज लज्जा अनुभव भै राखेको छ किनकी म तेही देशको नागरिक हुँ जुन देशमा ४ बर्ष सम्म पनि एक पाना संबिधान बनेन। जानी सक्नु भयो होला हाम्रा नेताहरुले संबिधान बनाउन असफल भए। दुइ सय पचास बर्ष अगाडि पृथ्वी नारायण शाहले ठुलो राज्यको राजा हुने मोहले अथवा साना साना राज्य एकिकरण अथवा राज्य बिस्तारको बिचारले तरवारलेनै सयौ थरी छरिएका फुललाई एउटै मालामा गासेका थिए भने आज हाम्रा नेताहरु कुर्शीमै बसेर भए पनि हाम्रो नेपालीको एकता छिन्न भिन्न गर्ने प्रयास गरियो।

पृथ्वी नारायण शाह दुरदर्शि थिए । नेपालीले गुण सम्झेर आफु गरिब, अशिक्षित र खानै नपाए पनि राजसंस्थाको तेर्हौ पुस्ता सम्म जयजय कार गरे तर हाम्रा नेताहरु जस्लाइ बिस्वास गरेर चार बर्ष अगाडि आफ्नो गरिबि, उत्पिडन र अबिकासको हल गर्लान भनेर चुनेर पठायौ तिनैले आफ्नो निजि स्वार्थको लागि आफ्नो मात्रभुमि र जनताको छातिमा लात हान्न पनि पछि परेनन्।

हुन त म राजनिति जान्दिन र बुझ्दिन पनि । म साधारण महिला हु र केहि सिप, ज्ञान र अनुभव बटुल्न बिदेशि भुमिमा छु तर मलाइ आफ्नो परिवार् र काम कर्तब्यको बारेमा राम्रो जानकारि छ तर नेताजिहरु तपाइहरुलाइ आफ्नो कर्तब्य जानकारि छ?

आचार्य बिष्णु गुप्तले भनेका थिए जुन् देश र जनताको लागि राजाले अहित गर्छन त्यो देशको राजालाइ जनताले फाल्ने अधिकार छ र नेपाली जनताले फालि पनि सकेका छन् । जब कि २५० बर्ष पुरानो राजसस्थालाइ फाले भने नेताहरुले बिर्सनु हुदैन कि नेपालीको धैर्यको बाध फुट्यो भने कसै लाइ बाकि छोड्ने छैनन्।

अब नेताहरुले छातीमा हात राखेर अबका दिनमा आफ्नो स्वार्थ त्यागेर जनताको हितमा र नेपाल आमाको हितमा फैसला गर्नु पर्ने छ हुन त जनता लाइ कत्ति पनि बिस्वास् छैन। अब आउने चुनाबको घोषणा पनि जनताको आखामा छारो हाल्ने नै हो भनेर सोचेका छन।

हे नेता हो तिमिहरुले राम्रो काम् गर्यो भने नेपालीले तिमिहरुको छोरा नाति सम्म जय जय कार गर्नेछन्। यदि तिमिहरुले अझै पनि आफ्नो कर्तब्यबाट डगमगाएर आफ्नो स्वार्थ र कुर्शिको लागि लुछाचुड गर्यौ भने तिमिहरु को दस पुस्ता सम्म नेपाली जनताले थुक्ने छन्।
आज मेल्बर्नमा बाद्ल लागेर अध्यारो छ नेपालीको मन जस्तै~ आशा गरौ एक दिन अवस्य घाम लाग्ने छ ।~अस्तु

सम्बिधान सभाको चुनावमा सहभागी हुन उत्साह : चार बर्ष अगाडि भोट हालेको आज यहि दिन देख्न रहेछ>>
http://archanashrestha.blogspot.com.au/2008/04/blog-post.html

तमाङ सेलोमा नाचियो, चन्डी नाचमा कम्मर मरकाइयो

आज United Nepali in Melbourne र किरात festival मा सहभागी हुँदा मैले केही नयाँ अनुभव गरे। त्यहा मैले राइ, लिम्बु खोजिन, मैले तमाङ, नेवार वा गुरुङ खोजिन न त बाहुन वा छेत्री। त्यो आवस्यक्ता मलाई महशुश भएन किनकी ति सबै नेपाली थिए।तमाङ सेलोमा नाचियो, चन्डी नाचमा कम्मर मरकाइयो।मलाई त्यो राइको वा तमाङको मात्र लागेन किनकी मैले जन्मे देखिनै सुन्दै र नाच्दै आएको गीत र नाच थियो जसलाई सदैब नेपाली गरौब भनेर बुझियो।यो नै हो बषौ देखी नेपाली समाजमा रहेको आपसी सद्भभाव। हामी अर्थिक रुपमा गरीब थियौ तर सामाजिक सद्भभाव र भाईचाराका लागि संसारकै धनी। के अब यो सद्भभाव एही रुपमा रहला? के हामीले नेपाली समाजको सबै भन्दा ठुलो धन गुमाउदै त छैनौ? नेपालमा अहिले जुन खालका कृया र प्रतिकृया हरु भईराखेका छन त्यसले पक्कै पनि बिदेसमा बस्ने सपूर्ण नेपालीहरुलाई चिन्तित बनाएको हुनु पर्छ। हामी आशा गरौ एस्तो नहोस् र Adrian Pradhan को गीत जस्तो "जसो गर, जे भन, जहाँ सुकै लैजाउ मलाई यो मन त मेरो नेपाली हो" भनी रहन पाइयोस।- Atma Rijal Nepali

संसारकै सबैभन्दा होचा व्यक्ति चन्द्रबहादुर डाँगीलाई भब्य स्वागत

संसारकै सबैभन्दा होचा व्यक्ति चन्द्रबहादुर डाँगीको अष्ट्रेलियामा भब्य स्वागत भै राखेको छ। उनिलाई ल्याउने, घुमाउने, बसाउने प्रबन्ध नोभा एफ.एमले गरेको हो।भोली डागीलाई उनकै साइजको केक उनैलाई ओपेरा बार सिड्नीमा दिदै छन। डाँगी बाजेले कहाँ बाट मेरो जुम्लिया आयो भनेर तर्सने त होइनन हा हा तर उनीले अष्ट्रेलियामा धेरै रमाइलो गरी राखेका छन् ।

अष्ट्रेलियाको सबै जसो मिडियामा उनी छाएका छ। रेडियो टि.भी र पत्रपत्रीकामा उनलाई देख्न सकिन्छ र सिड्नीमा हुनेहरुले उनिलाई भेट्न् पनि सक्ने छन। सिड्नीमा हरेक दिन कहाँ कहाँ भेट्न सकिन्छ भनेर नोभा एफ.एमले भन्ने गरेको छ ।

हाम्रो नेपालको नाम पनि उनको नाम संगै आइ राखेको छ र नेपाल र नेपालीलाई कसरि टुक्राउने भनेर नेपालमा जाल्झेल हुदै गर्दा उनले नेपाली टोपी नछोडेर उत्तीकै गौरब बढाई राखेका छन् ।

Its a Dangi Fever !!!

pic source: NovaFM sydney

अष्ट्रेलियामा नेपालीहरुको जता ततै प्रोग्राम कता जानी कता नजानी

अष्ट्रेलियामा आजकाल बाढीनै आएको छ। तपाईं छक्क पर्दै तात्तो न छारो केको यहाँ बाढी आउनु नि सेती नदीमा पो आएर बिजोग छ भन्नु होला। मेरो आसय हो कार्यक्रमको बाढी।

गएको अप्रिल महिनामा मात्रै मैले मेल्बर्नमा चार वटा कार्यक्रम हेर्ने मौका पाए। नेपथ्य कन्सर्ट, नेपाल नाच्छ सुदिन पोख्रेल, दिनबन्धु पोख्रेलको भागवत गीता र ध्यान सिबिर।अझै उदय र मनिलाको प्रोग्राम र मिस यू फ्लिमलाई त जानी जानी नै मिस गरेको हो। जान त जहाँ नि मन लाग्छ नि तर बाबा सबै ठाउँमा कसरी जान सक्नु नि।गत आइतबार मात्रै एकैदिनमा मेल्बर्नमा तीन वटा प्रोग्राम थियो। बुद्ध जयन्ती, फुट्बल र साहित्य संगीत जमघट ।

हप्तामा दुई दिन बिदा हुन्छ शनिबार ढिला सम्म सुतेर जानी आईतवार चाँही सोमबारको चिन्ता गर्दा गर्दै जानी।

लुगा धोइदिने, घर सफा गर्दिने ठुलदिदी यहाँ पाइन्न क्यारे। सधैं सिक लीभ(sick leave) लिन नि नमिल्नी गर आँफै गर नगर आँफै सडेर बस हो। :))

अब यो माथिको प्रोग्राम बाहेक मिनी प्रोग्राम त अझै छदै छ जस्तै जन्म दिनको पार्टी, न्वारनको पार्टी, भात खुवाको पार्टी, बच्चा झरना (baby shower) को पार्टी, विवाहको पार्टी, घर गर्मीको (house warming )पार्टी। बाफरे बाफ नेपालमा हराउनैआटेको चलन पनि यहाँ अर्कै माध्यम बाट बिउतितै छ। विवाहको कार्डमा no box gift please रे त्यस्को अर्थ पैसा ल्याउनु भनेको त हो नि ही..ही...न ल्याउने मान्छेले बक्स भरी पैसानै ल्याइदिन्थे कि अथवा बक्स भित्र अती आवश्यक चिज बिज पो ल्याइदिन्थे कि? ;)

नेपालमा जन्म, बर्तबन्ध, विवाह जस्ता कर्मकान्डमा हुने गरेका कतीपय फोस्रा आडमबर र चलनहरु हामी बिदेश आउँदा पनि टप्क्क टिपेर ल्याएका छौ। जसरी नेपालमा पहिले हुने खानेले देखावटी गरे र पछी तेहीनै चलन हुन पुग्यो त्यसरीनै देखावटी, ठुलो तामाझामले भबिस्यमा बिदेशमा बस्ने नेपालीलाई मर्का पर्न सक्छ।

लौ लौ अब ज्ञानीहरुको माझ के ज्ञान बाडौ, कुन चाँही प्रोग्राममा तपाईं जानी कुनमा नजाने जिम्मा तपाईंलाई नै छोड्दै म चाँही भात पकाउन हिडे!!

ब्लगरको फेसबुकमा झुन्डिनु होस https://www.facebook.com/Archanablogs