Sujin.com.np browser Hi-Jack (virus) removal software

आज बिहानै चिसोमा ल्यापटपमा ईमेल चेक गर्दै थिए। झल्याय्स आँखा ब्राउजरको टाइटलमा पर्‍यो । याहू खोल्दा टाइटलमा sujin.com.np देखियो । कस्ले सेट गरेछ भनेर हटाउन खोजे हट्दैन । केहि महिना अगडि पनि यस्तै गरि ब्राउजरमा Hacked by Gozilla भन्ने भाईरसले हैरानै पारेको थियो । तेस्तै गरेर आजपनि sujin.com.np ब्राउजरको टाइटलमा देखियो ।

पछी पो सम्झे यस्को गाथा त धेरै अगाडि सुनेको थिए, अब हटाउनै पर्यो । यो खासमा pendrive र floppy बाट सर्छ। सर्सर्ती यस्को VB Script Code हेर्दा harmful code त केही देखिएन तर मान्छेहरुलाई आफ्नो कम्प्युटरमा केही unusual देख्यो कि कतै कम्प्युटर क्र्यास होला र डाटा उड्ला भन्ने डर त हुने नै भयो ।

पछि दिउसो तिर काम बिशेषले एउटा अफिस गएको थिए त्यहा पनि sujin.com.np ले हैराननै पारेको रैछ । त्यो अफिसको सबै कम्प्युटरको ब्राउजरमा sujin.com.np सजिएर बसेको थियो। हुन त यस्ले कम्प्युटरलाई खासै effect गर्दैन अली कम्प्युटर चाँही स्लो बनाउछ। तर पनि कम्प्युटर सम्बन्धी ज्ञान नहुँदा मान्छेहरुले कती हैरानी खेप्नु पर्छ त्यस माथि पनि स्पस्ट रुपमा Cyber Law लागु नभएकोले पनि सुजिन(Sujin Joshi, Tangal Lalitpur, Domain Registered Date : 2/1/2006) जस्ताले आफु पपुलर हुन बेफ्वाकमा अर्काको कम्प्युटरको ब्राउजरमा बिना अनुमती मस्त झुन्डिरहेका छन् ।

यदी तपाईंको ब्राउजरमा पनि sujin.com.np देखिन्छ भने तलको software ले हटाउन सक्नु हुन्छ ।

Click here to download Sujin.com.np browser Hi-Jack (Virus-Worm) removal software.

लाईफका प्रसेन्टेजहरु

५०% उमेर त सुतेर बितिसक्यो तपाईं भन्नुहोला कसरी? भनेर अब दिनभर जाग्ने रातभर सुत्ने गरेपछी आधा उमेर त सुतेर बिताएको भएन त? अहो!!! हामी त कुम्भकर्णनै रैछौ बस कुन्भकर्ण र हामीमा एती फरक छ कि हामी दिनदिनै सुत्छौ, उनी ६ महिना सुत्ने र ६ महिना उठ्ने गर्थे।

कहिले काहि लाग्छ यो दिएको उमेर छोटो छ। एकजना युरोपियन कबिलाई पनि आफ्नो उमेर सार्है छोटो लागेछ कुन अर्थमा लागेछ भने आफ्नो प्रेमिकाको ब्याख्या गर्न । यो अहिले पाएको जीवनमा त उनका प्रेमिकाको आँखा मात्र पनि प्रशंशा गर्न भ्याउदैनन रे। वा! लिटरेचर भन्ने चिज नै यस्तै जती कल्पनाको उचाइमा पुगे पनि हुने। यि त भए 18^th century का कुरा अहिलेका प्रेमीलाई यस्ता कुरा सुनायो भने त झटारोले हिर्काउछन । बकम्फुसे कुरा भन्लान तर बकम्फुसे फूल त राम्रै हुन्छ भगवानलाई पनि त चढाइन्छ। आँखा हेरेर जिन्दजी बिताउनेमा त आँखाका डाक्टर मात्र होलान जस्तै आँखाका डाक्टर सन्दुक रुइत आँखानै हेरेर कत्ती अवार्ड पाइसके । आहा!! कत्ती लक्की आँखा हरु…..

१०% चाँही बाटो काटेर, हिंडेर काटियो होला कत्ती कामले हिडियो होला कत्ती बेकामले हिडियो होला । ५% चहि खादा खादै बित्यो होला कठै ज्यान पाल्न परि हाल्यो भातको लत बसेको छ, त्यही नखाइ नहुने बिहान बेलुका।

२०% पढाईमा बित्यो होला बिहान देखी बेलुका सम्म स्कुल, कलेज गयो फेरी घर आयो होमवोर्क गर्‍यो । दिनहरु कसरी बित्यो पत्तै भएन। 0.५% चाँही कलेज बङ्क सङ्क गरेर बित्यो होला सधैं पढ्न मन नलाग्ने कहिलेकाही कलेजबाट भाग्दा पनि रमाइलो नै हुने । 0.५% सरको पिटाइ खाएर बित्यो होला । पिटाइको पुरा गर्दा एकचोटि मैले दरो पिटाइ खाएको याद आयो । ४ मा पढ्दा म्याथ टिचर लक्ष्मण सर भन्ने हुनु हुन्थ्यो। साह्रै कडा मिजासका , सरको लौरो देखेरै डर लाग्ने । एक्दिन सबैलाई blackboard मा simplify गर्न लाउनु भयो र कसैलाई पनि सल्भ गर्न आएन र सबैलाई मेच माथि उठाउनु भयो मलाई अली म्याथ आउने भएकोले लास्टमा गर्न लाउनु भयो मैले पनि खराखर सल्भ गर्दिए ।

त्यसपछी त सरले सबलाई गएर गालामा झापड लगा भन्नु भयो मलाई त पर्नु फसाद पर्यो । आफु भन्दा धेरै ठुला ठुला अग्ला केटाहरुलाई र आफ्नै साथीहरुलाई कसरी झापड लाउने मैले त यो काम गर्न सक्दै सकिन अब झापड लाएर के गर्नु फेरी क्लास सके पछी केटाहरुले झापड बदला लिए भने त म दश गज पर पुग्थे, आफु त फुच्चे मान्छे। तेस्तै सोच्दा सोच्दै सर फेरी कुर्लिए, पिट भनेको सुनेनस फेरी सबैलाई स्कुलबाहिर चौरमा कुखुरा बनाएर राखिदिन्छु भने। अब सबैको अगाडि कुखुरा बन्नु भन्दा बरु साथीकै हातबाट झापड खान बेश लागेछ क्यारे सबै साथीहरुले पिट अर्चना भने अब म बडो दोधारमा परेर टेबल माथि चढेर एक्जना साथीको गाला बिस्तारै हातले के छोएको थिए सर त जङिएर तलाई पिटन आउदैन ल यता आइजा म सिकाउछु भनेर पाच औंलाको डाम बस्ने गरेर झ्याम्म हाने। त्यो झापडले ३ दिन सम्म गाला छोपेर हिंड्नु पर्‍यो साथीहरुले तेलले गाला मालिस गर्दिएको क्षण पनि बिर्सि नसक्नु छ।

१०% चाहि काम गर्दै बित्यो होला जब देखी काम गरियो सुत्न कम गरियो काममै लत बस्यो फेरी नयाँ नयाँ कुरो एकै चोटि सिक्न मन लाग्ने हाडी घोप्टे बानी।

बाकिको ४% चाँही परिवार सँग रमाइलो गरेर , साथी हरु सँग गफ चुटेर , टि.भी हेरेर , म्युजिक सुनेर आदी इत्यादी गरेर बिताइयो होला । यसरीनै लाइफका प्रसेन्टेजहरु हरु जोड घटाऊ हुँदै जान्छन उमेर बढदै जान्छ Denis Waitley का लाइफ सम्बन्धी सम्झनै पर्ने कुरा:

"Life is inherently risky. There is only one big

risk you should avoid at all costs, and that is

the risk of doing nothing.”

Women changing the world

ICT women story from Australia.

Information and Communication Technology is still changing our world. Information and communication technology is becoming more pervasive. Convergence between computing, telephony and digital content is really happening. It is no longer a spectre of things to come.
But technological change in society can be daunting. Many people are fearful of change. Government has a responsibility to ensure that changes are managed so as to maximise the benefit to society. Socially, culturally and economically, technological progress creates opportunities.

We are in the midst of social transformation following a period of dramatic technological transformation. How this transformation is managed will determine Australia’s capacity to serve its citizens in the 21st century and beyond and provide inspiration and leadership around the world.

Women have played a remarkable role in this transformation across society. In particular, women working in information and communication technology have shaped the way technology is applied. Women are leaders, trailblazers, entrepreneurs and role models.

These Australian women represent courage and vision: true entrepreneurial spirit. They interpreted how the world would change through the use of the internet. Their respective businesses were managed with impeccable timing and are still achieving phenomenal success.
They pursued a vision that was so new, no-one could give them advice. They used their intuition, skill, determination and grasp of technology to create companies that changed the world.

Tracey Ellery: Looksmart
Tracey is the daughter of working class parents in rural Victoria. She attended public schools before attending Deakin University in Geelong. She met her husband Evan Thornley through student politics and after working as a student services manager she and Evan left their jobs to begin Looksmart in 1995.

The vision behind this internet search engine was to create a family friendly place on the internet. The Looksmart search engine is a huge ‘white list’, with each entry assessed by Looksmart before adding it to their search directly. More than once they were within a hair’s breadth of meeting payroll obligation during the early days of the company. Looksmart shares equity with their employees and has created 18 millionaires among them.
Looksmart as a company has weathered the tech-crash well and Tracey and Evan have recently moved back to Australia from San Francisco. Their three children are testimony to Tracey and Evan's ability to get the balance right between family and work.

Kelli Fox: Astrology.com
Kelli Fox began Astrology.com in the spare room of their house. She built the web site at night and on weekends. Her commitment to her profession of Astrology drove her vision to provide more personalised services to customers. Her understanding of both computing and effective communication gave her the insight as to how this could be achieved through the internet.

Astrology.com was then purchased by i-village, a New York based company well before the peak of the dot-com bubble. Kelli and her husband David stayed on to independently manage astrology.com from San Francisco and have only recently moved on to other challenges. Astrology.com continues to drive a phenomenal amount of traffic on the i-village site and Kelli’s concept has inspired many other services companies on the ‘net.

Lyndsay Cattermole, founder of Aspect Computing, one Australia’s largest and and most successful software and services companies. Lyndsay started computer programming and systems analysis in the early 70’s. She founded Aspect in 1974 and when it was sold to Kaz Computing in 2002, it had 1300 employees. Lyndsay’s leadership qualities have been recognised over the years through here appointment to many community boards and councils.
Lyndsay Cattermole is another great role model n ICT in Australia. She joins the ranks of inspiring individuals.

Important Repetitions for LIFE!!

Standing for what you believe in,
regardless of the odds against you,
and the pressure that tears at your resistance
... means COURAGE.

Keeping a smile on your face,
when inside you feel like dying,
for the sake of supporting others
...means STRENGTH.

Stopping at nothing,
and doing what's in your heart,
you know is right
…means DETERMINATION.

Doing more than is expected,
to make another's life a little more bearable,
without uttering a single complaint,
…means COMPASSION.

Helping a friend in need,
no matter the time or effort,
to the best of your ability,
...means LOYALTY.

Giving more than you have
and expecting nothing but nothing in return
...means SELFLESSNESS.

Holding your head high,
and being the best you know you can be,
when life seems to fall apart at your feet,
facing each difficulty with the daring,
that time will bring you better tomorrow's,
and never giving up,
...means CONFIDENCE.

To the question of your life,
you are the only answer.
To the problems of your life,
you are the only SOLUTION.

from: bobby

Gratitude

To all of my US subscribers & friends - wishing you a wonderful Thanksgiving.


Enjoy this one on Gratitude.


"Gratitude unlocks the fullness of life.
It turns what we have into enough, and more.
It turns denial into acceptance, chaos into order,
confusion into clarity....
It turns problems into gifts,
failures into success,
the unexpected into perfect timing,
and mistakes into important events.
Gratitude makes sense of our past,
brings peace for today
and creates a vision for tomorrow."
-- Melodie Beattie



*Thanksgiving Day, is a traditional North American holiday to give thanks at the conclusion of the harvest season. Thanksgiving is celebrated on the fourth Thursday of November in the United States and on the second Monday of October in Canada.

On this day people express gratitude to God for his blessings and give thanks to dear ones for their love & support. Feasting with family is an integral & most delightful part of Thanksgiving Day celebrations.

Make Love Not War

I got the cool T-shirt in website. Words are very meaningful. It cost you $36 (Nrs 2268).
Here is the link to buy this t-shirt.

http://www.superbuddha.net/mens/ss/love_not_war.htm

The mission to design this t-shirt is to liberate minds and spread peace. Material: super soft 100% organic fabric, low impact dyed tees - so you can feel good about what you wear.

However in Katmandu also there is place to print on t-shirt like Attash, Station etc. You can print anything :)

T-shirt model : David Mast of Echocast (Echocast is an aggressive rock band)

गलेश्वोर, म्याग्दी पुग्नै पर्ने ठाउँ

म्याग्दी यती बिघ्न पपुलर भएको थिएन होला जती महाबिर पुनको म्यागासेसे अवार्डले बनायो । हामी फलेवास एकदिन बसेर भोली पल्टै कुश्मा फर्कियौ र तेही दिन गलेश्वोर तिर हानियौ । बाटोमा बाग्लुङ पर्ने हुनाले बाग्लुङतिर पनि छि-र्यौ ।

बाग्लुङ कालिका मन्दिर - धार्मिक रुपमा कालिका मन्दिरमा निकै श्रदा राखिन्छ। यहाँ बिशेष गरेर चैते दसैं र दसैंको बेलामा भिड हुन्छ।

बाग्लुङ बजार( Baglung Bazaar) त गाडीमा ५ मिनेटमा घुमेर सकियो । बजारमा चहल पहल थियो । चुनाव को प्रचार प्रचारले रोड घरका भित्ता रङिएका देखेन्थे। यहाँ धौलागिरी एफ.एम पनि रैछ एकदिन भरि एफ.एम सुन्दा गीत र अरु ज्ञान बर्दक कुरा भन्दा पनि लोकल बिज्ञापन धेरै बज्दो रैछ ।

फर्से (Pharse)

बजार घुमे पछि हामी बाग्लुङबाट बेनी(Beni) तिर लाग्छौ । बेनी जानी कच्ची बाटो छ बडा गाह्रो भयो पेटनै दुख्ने गरी गाडीले उफार्ने। बाग्लुङ बाट फर्से, माल्ढुङा मिलनचोक हुँदै हामी बेनी पुग्छौ ।

बेनिको बजार पनि सानो चटक्क परेको रैछ । बेनीको बारेमा धेरै अघि देखि एउटा गीत पनि चलेको छ नि ...

बेनीको बजार जता माया उतै छ नजर
किरेमिरे जाली रुमाल ............

यो गीत २०१८ सालमा टिकाबहादुर श्रेष्ठले गाएका थिए रे अहिले फेरी नयाँ म्युजिकमा आएको छ रे यो गीत।

गलेश्वोर महादेव(Galeshwor Mahadev)

बेनिबाट गलेश्वोर गाडीमा करिब १५ मिनेट मा पुगिन्छ त्याहा पुग्दा त मन नै आनन्दित हुने अग्लो ठाउमा एउटै चट्टानमा रहेको गलेश्वोर महादेव र वरिपरि डाडाकाडा देखिन्छ र छेवैमा कालिगण्डकी बगेको रमनिय द्रिश्य देखिन्छ।

गलेश्वोरबाट मुस्ताङ हिंडेर करिब २ दिनमा पुग्न सकिन्छ तर आज भोली बिच बिच मा मोटर बाटो चल्ने हुनाले मोटर चढ्दै, हिड्दै जादा करिब एकदिनमा मुस्ताङ पुग्न सकिदो रैछ।

गलैचा फूल - लौजा त.. कान मै सिउरिदिए मलाइ मन पर्ने फूल wow!!! धेरै ठुलो पो हुदो रैछ त यस्को बोट त जीवनमा पहिलो पटक यो फूलको रुख देखेर त छक्कै परे।

राम्री ठमेल

यो लकेट को कति हो ?
१७५
मह्गो रैछ है?
उसो भए १३० मा लैजानुस
शायद मलाई त्यो लकेट एकदमनै मन परेर हुत्तिदै आएको बसन्तपुर नाइट मार्केट कि ति साउनीले भेउ पाइछिन क्यारे खुरुक्क आँफै डिस्काउन्ट गरेर दिइन।
सांझको ७ बजिसकेको छ आज गूड् फ्राइडे मनाउने मुड्मा निस्किएको छ ।
झमक्क अध्यारो भई सकेको छ अध्यारो सँङै बसन्तपुरमा भिड बाक्लिदै छ। म पनि कतै हराउछु कि भनेर मायालुको हात मायाले च्याप्प नै समातेको छु।

भोक पनि लागि सकेको छ बसन्तपुरको बाटोमा राखेको ठेलाबाट खानाको पनि निकै मिठो बास्ना आएको छ वाह!! वाह!! कता बाट के सुरु गर्नेनै अलमल्लमा परीयो सबै खाने ठाउँमा भिड नै छ कोही उभिएर खाएका छन कोही बाइकमै बसेर खाएका छन कोही भुइमै बसेर बेफिक्री सँग खाएका छन ।

लौ छोइला र आलु नै खाउ त पिरो पिरो वाह मिठो, बस्ने ठाउँ थिएन उभिएर खाँदै थियौ फिल्ममा खेल्ने दिनेश डि.सि पनि आफ्नो साथी सँग आइपुगे हतार हतार एउटा बर्गर दुई जनाले आधा आधा खाएर अध्यारोमा कता हराए था भएन उफ् कस्तो पिरो अब हाम्रो छोइला र आलु पनि सकि सकेको थियो, त्यसपछि अली माथि गयौ । टिकिया चाटले भब्य स्वागत गरि रहेको थियो! ट्राइ गरौ न त ! हाम्रो चाट २ मिनेटमा तयार हुन्छ । ठिकै रैछ चाट त ।

क्या मोबाईल ख्वाइ भो घुमी घुमी बेपरबाह खान पाइने अब फेरी अर्को ठाउँमा गएर चिकेन लेग तार्न लगाइयो लौ एस्पालि त बस्ने ठाउ पनि भेटियो बसेर खान मात्र के लागेको थियौ एउटा सडक बालक आएर दिदी म पनि खान्छु नि भन्यो । त्यसरी मागेपछी कसरी खान सकिन्थ्यो र? आफुले खान लागेको खुरुक्क उस्को हातमा थमाएर हामी ठमेल तिर लाग्यौ करीब ८ बजी सकेको थियो अब मलाई तातो मस्रूम सुप खानु थियो ठमेलमा निकै चहल पहल थियो वाह! क्या! रमाइलो हाम्रो लागि newroad चाहि Newyork र Thamel चाहि Thailand थियो । बाटो सम्म पसल थियो सबै पसल खुल्ला.. टुरिस्ट पनि बेफिक्र हिडि रहेका थिए ।

मेरो ध्यान सुप मै थियो यसो माथि हेरेको Maya’s Cocktail Bar देखे कहिले पनि अल्कोहल नखाए पनि ककटेलबारमा सुप त अवस्य पाउला नि भन्दै माथि उक्लियौ । उफ् सबैतिर टुरिस्ट बसेका थिए एकदमनै प्याक थियो बस्ने कतै ठाउँ नै थिएन ।


त्यस पछी हामी OR2K तिर लाग्यौ ओहो त्यहा पनि प्याक रैछ पहिला पहिला त तेही ठाउमा कस्तो खाली हुन्थ्यो जता बसे पनि हुने यसो सोचे यस्पाली टुरिस्ट टन्नै आएछन । हुन पनि हो यो साल त बिगतको ५ बर्षमा सबै भन्दा बढी टुरिस्ट आएका रैछन । visit Nepal ’98 पछी यही साल रैछ होटेल ब्यबसाय गर्नेहरु बेफुर्सदी भएका ।

तेतिकैमा रेस्टुरेन्टको मान्छेले भन्यो म ठाउँ मिलाइदिहाल्छु नि के गर्ने adjust गरेर बस्न पर्छ आज भोली यस्तै प्याक हुन्छ । लौ ठिकै छ राम्रै खेति भै रहेको रैछ भन्ठाने अनी दुई जापनिज सँग टेबल सेयर गर्न पुगियो उनीहरु जापनिज भाषामा खासखुस गर्थे अनी खिस्स हास्थे, हामि पनि जवाफी फिस्स हासिदिन्थौ तेतिकैमा अर्को टेबल खाली भयो र हामी अर्को तिर स-र्यौ र खानेकुरा आराम सँग खाएर हिडयौ धेरै पछी आएको ठमेल देखेर दिपावली आइसकेछ कि भन्ने भान हुन्थ्यो, म्युजिक को धुन सुनिन्थ्यो, झिलिमिली थियो । ठमेल राम्रो होइन राम्री देखिएकी जस्तो लाग्थ्यो ।

९:१५ भई सकेको थियो घर चाडो आउनु भनेर मोबाइलमा बोलावट पनि आइसकेको थियो घर पनि टाइममा पुग्नै थियो अब ठमेललाई बाइ बाइ गर्दै Himalayan java को बाटोबाट घर तिर लाग्यौ । तेतिकैमा रातो सारी, चुरा अनी हरियो पोतेमा चटक्क परेको देखेर तीज त सकियो होइन र? भनेको त सङैका साथी भन्छन हिजडालाई त सकिएको छैन नि । हा हा ……. लामो हासो………….

जी नेवा: ख:

यी नेवारहरु र मधेशिहरु उस्तै हुन आफ्नो जातको मान्छे भेट्यो कि खला मखला, कि भएल गरी हाल्न पर्ने, पार्टिमा होस् या बाटोमा होस् या अफिसमै किन नहोस् आफ्नो भाषा बोली हाल्न पर्ने अरुलाई बाल मतलब नदिने भनेर मेरो साथीले जहिले पनि भन्ने गर्छ।

यी सबै कुरा गरिरहदा तपाईंहरुले मलाई कतिन नेवारकै उस्ताद रैछ भन्ठान्नु भएको होला तर माथिको टाइटल पनि अनलाइनमा साथी सँग सिकेको वास्तवमा मलाई कहिले काही अजिब सँग फरर नेवारी बोल्न मन लाग्छ अझ नेवार साउजी परेको पसलमा त नेवारी आएको भए कत्तिन डिस्काउन्ट गर्थे जस्तो लाग्छ। म सधैं ममिलाई सानैमा नेवारी सिकाएन भनेर किच किच गरी रहन्थे र अझै पनि कहिले काही गर्छु :) स्कुलमा श्रीजना भन्ने साथी थिइ त्यस्ले नेवारी सिकाउन हजार कोशीस गरि होला तैपनी मैले सिक्न सकिन दिउसो ब्रेकमा सिकाउथि घर जाने बेलामा म सबै बिर्सन्थे। अब भन्न त लाज लाग्छ तर नेवार भएपनी मलाई एकदम थोरै नेवारी आउछ जस्तै:

छु जुल - के भयो
बजी - च्युरा
माक - बाँदर
गन - कहाँ
ढेवा मरु - पैसा छैन
छमी कला हाकु चा - तिम्रो श्रीमती काली
मखला - होइन र?

सबै भन्दा लामो नेवारी आउने:

ठो रेडियो नेपाल ख
समाचार कोचल

Photo by Kamal

कुश्मा - फलेवास, पर्वत यात्रा

नाम अनुसारनै पर्वत(Parbat) जिल्ला पहाड नै पहाड ले भरिएको छ तर काही काही समथर भाग पनि भेटिन्छ । धौलागिरी अञ्चलको स्वागत गेट को रुपमा पर्बत पर्दछ। कुश्मा चाँही पर्वत जिल्लाको सदरमुकाम हो। कुश्मा पुग्न को लागि पोखरा बाट करीब १:३० घण्टा गाडीमा लाग्दछ। पोखरा बाट करिब ५८ कि. मि को दुरिमा छ र पोखरा बाट घुम्दै घुम्दै आएर कुश्मा, बाग्लुङ्, बेनि सम्म पुगेर एक्दिनमै फेरि पोखरानै फर्कन सकिन्छ।

कुश्मा(Kushma) नाम कसरी रह्यो?
करीब १५० बर्ष अगाडि हालको कुश्मा बजार बेनाम को थियो यो बजारको कुनै नाम थिएन । तेतिबेला राइनस्टार, लम्जुङ बाट भाजवीर जोशी मुक्तिनाथ यात्रामा निस्केका रैछन् मुक्तिनाथको दर्शन गरी फर्कदा यो ठाउँ एकदम सुन्दर लागेछ अनि उनि आफ्नो घर लम्जुङ पुगेर सर-सल्लाह गरेर हालको कुश्मामा बसाइ सर्ने निधो गरेछन।

तेती बेला त्यो ठाउँमा फाटफुट गिरीहरु बस्दथे रे नेवार जोशीहरु आएपछी पूजा - आजाको लागि कुश रोपेका रैछन । कुश नै कुश भएको ठाउँ भएको ले कुसुम बजार भनेर भन्दा रैछन पछी त्यही नाम लाई परिमार्जित गरेर कुश्मा बजार नाम राखेका रैछन ।

बि.स१९६४ मा भाजवीर जोशी ले बनाएको नारायण स्थान मन्दिर, सँगै जोडीएको उनका पनाती चेत नारायण जोशी ले बि.स २०५३ सालमा बनाएको मन्दिर। नारायण स्थान कुश्माको सबै भन्दा पुरानो मन्दिर हो । यो मन्दिरले केही महिना भित्रनै स्वर्ण महोत्सब मनाउदै छ।

बसाइ सरेका जोशिहरु कपडाको ब्यापार गरेर जिबिका उपार्जन गर्दै बसेछन। तेती बेला बिशेष गरेर तानमा कपडा बुनेर एक ठाउँ बाट अर्को ठाउँमा लगेर बेच्दा रैछन र अहिले सम्म पनि धेरै जसो जोशि परिवारले ब्यापारलाइनै मुख्य पेशा बनाएका छन्। अहिले कुश्मामा तेतिबेला आएका जोशिहरुको ५-६ पुस्ता पुगिसकेको छ।
कुश्मा बजार सर्लक्क एक लाइनको बजार छ गाडीमा ५ मिनेटमा बजार घुमेर सकिन्छ । कुश्मामा ३ खाले बजार छ माथिल्लो बजार, तल्लो बजार र बडा गांउ । माथिल्लो बजार सुन्सान छ । ब्यापारको हिसाबले तल्लो बजारमा अली चहल पहल छ। बडा गांउमा बिशेष गरेर सरकारी अफिसहरु छन

लोक्तान्त्रिक चोक(Loktantrik Chowk) - पहिला यहाँ राजा महेन्द्रको शालिक थियो २०६३ को जनआन्दोलन-2 मा गोबिन्द नाथ शर्मा शहीद भएपछि राजा महेन्द्रको सालीक हटाएर उनको शालिक राखिएको हो। गोबिन्द नाथ शर्मा लाई धौलागिरि अञ्चलकै प्रथम शहीद घोषणा गरिएको छ।

हुन त लोक्तान्त्रिक चोक भनेपनि बोलि चालिको भाषामा यहाँका मान्छे ले चाँही उही महेन्द्रको शालिक चोकनै भन्दा रैछन ।

कुश्माको अर्को आकर्षण भनेको गुप्तेश्वोर गुफा (Gupteshwor Cave) हो। यो गुफा तह तह परेर बनेको छ यो नेपालकै लामो गुफा मध्य पर्छ । गुफा भित्र बत्ति जोडीएको छ र भित्ता घिउ कलरको देखिन्छ । गुफा भित्र कतै टल्कने चिज देखिन्छ, कतै ५ पान्डवको आकृति देखिन्छ, कतै शिवलिंगको आकृति देखिन्छ र बिच बिचमा बिभिन्न देबी देवताको मुर्ती भेटिन्छ। यो गुफा धेरै समय सम्म गुप्त रहेकोले गुप्तेश्वोर गुफा भनिएको हो । यहा मुख्य मुख्य चाडबाडमा भक्तालुहरुको भिड लाग्ने गर्दछ।

कुश्मा बजार स्थित स्कुल् र १०+२। डाटा अनुसार् पर्बतमा ७०% ले शिक्षा पाएका छन्। स्कुल र कलेजको नाम पनि नारायण स्थान मन्दिरको नाम बाट राखिएको हो यो बि.स २०१६ सालमा स्थापित भएको कुस्माकै जेठो स्कुल हो।


फलेवास (Phalewas) - कुश्माबाट करीब ३ घण्टा हिंडे पछी फलेवास आइ पुग्छ। फलेवास एक्दम रमाइलो ठाउँमा रहेको छ वरिपरि डाडा बिचमा समथर भुभाग छ र करिब १ किलो मिटर को दुरिमा कालि गण्डकी बगेको छ। पढ्न को लागि स्कुल कलेज पनि छ। फलेवास नाम रहनुमा मैले २ वटा कहानि सुने।

१) यो ठाउँमा एकदम धेरै फलफुल पाइने हुनाले फलहरु पाइने वास फलेवास भनियो रे।
२) यो ठाउँमा राम्रो बास नपाईने हुनाले फालिएको वास भन्दा भन्दै फलेवास भनियो रे। बनै बन हिड्दा झ्याउकिरी कराएको आवाज सुनिन्छ । कुस्मा बाट ओरालो झर्दा त बाटो अप्ठेरो नै छ कोही कोही ठाउँ बाट त छर्लङ भिर देखिन्छ लड्यो भने त सिधै काली गण्डकीमा पुगिन्छ।

कालिगण्डकी र मोदी खोला मिसिएको पनि फलेबास जाने बाटो मै देखिन्छ। दुई खोला मिलन भएपछी यो ठाउँ लाई मोदिबिनी(modibini)भन्छन।

कालिगण्डकीमा(kali gandaki) बिशेष गरेर शालीग्राम Shaligram(fossil) पाईन्छ र परापुर्ब कालको पुराण अनुसार भगवान बिष्णुलाइ जालधरको श्रीमती ब्रिन्दाको श्राप अनुसार बिना आकार को कालो ढुङ्गा होस भनेकोले पछी गएर तेही कालो ढुङ्गा शालीग्रामलाईनै बिष्णुको रुपमा मानेर पूजा गरिन थालियो। शालीग्राम गण्डकीमा मात्र पाईन्छ।

बिशेष चाडपर्बमा गंगा नदिको शाखा नदी गण्डकी भएकोले यहाँ नुहाउन आउछन। गंगाजिमा नुहायो भने पाप पखालिन्छ भन्ने विश्वाश छ। काली गण्डकीलाई नै प्रयोग गरेर नेपालको एक ठुलो hydroelectricity प्रोजेक्ट पनि चलिरहेको छ।

कुस्मा बाट फलेवास आउँदा बिच बाटो मा पर्ने रमनिय सिर्सुवा ।

फलेवासको भड्खालबाट देखिने रमाइलो द्श्य। यहा बिषेश गरेर धान, मकै, गहु र मकै खेति हुन्छ।

क्रमश......

dashain update

यसपालिको दसैं पनि सकियो। मैले सबैभन्दा धेरै को हातको टिका लगाएको यही साल होला । हुन पनि काठमाडौं देखी लिएर टिका लगाउदै कुश्मा- पर्बत, फलेबास, बाग्लुङ, बेनी देखी लिएर गलेश्वोर- म्याग्दी, अनी पोखरा सम्म आएर फेरी काठमाडौंमा छुट्पुट टिका लगाउन भ्याइयो । यो दसैं भन्ने पनि गजब नै हुन्छ। निधार भरी टिका लाउन पर्ने धेरै आफन्त भएको बेला मा त नांग्लो जत्रै निधार भए पनि नपुग्ने जस्तो। मेरो पनि यस्पालि त निधार भरिएर टिका त अर्धचन्द्र आकारमा गाला सम्म टिका आइपुगेको थियो।

आशिर्बाद पनि गजब नै हुन्छन कसैले त ५ मिनेट सम्म भट्याउने, सबैभन्दा कमन आशिर्बाद चाँही ठुलो मान्छे बन्नु, धेरै पढ्नु। क समेत् नजान्ने लाई पनि था हुने पढेरै ठुलो मान्छे अनी बुद्धिमान हुन सक्छ भन्ने कुरा। अहिले त बुढा पाका पनि बाठा भाई सके पहिला को जस्तो सन्तान ले डाडाकाडा ढाकुन भन्दैनन सायद डाडाहरु सबै मान्छे ले भरिएर होला। भनिन्छ दशैमा बुढापाका ले निधारमा टिका लगाउदै आशिर्बाद दिदा आशिर्बाद पनि निधारमा ट्रान्स्फर भएर त्यो आशिर्बाद लाग्छ रे। लौ सबैले थापेका आशिर्बाद लागोस अरु मेरो ५ दिन को भ्रमणको बेलिबिस्तार बिस्तारै बिस्तारै लाउदै गरौला।

Festive & Love Season

October मेरो लागि festive र love को सिजन हो। पोहोर सालको मेरो 8th love anniversary को गन्थन त पढि हाल्नु भो होला । साल कसरी बित्यो पत्तै भएन तर एउटा कुरो नि मान्छे पुरानो हुदो रैछ तर माया त झन झन बच्चाको जस्तो अनी नया हुदो रैछ पत्तै भएन नौ ओटा मौसमहरु साथ साथ काटि सकिएछ।

पोहोर पोहोर त दसैंमा पनि एकदम काम गरिन्थ्यो तर एस्पाली केही पनि अफिसिएअल काम गर्ने मुडमा छैन। धेरै दिन पछी पाएको छुट्टी, अब दिन त काट्नै पर्यो भगवानको आरधना पनि गर्नै पर्यो त्यसैले आज काभ्रेपलाञ्चोक, पलान्चोक भगवतिको दर्शन गर्न गैयो।

लाइनमा बस्दै - लाइन त सेल रोटी जस्तै घुमेको थियो

मान्छेको त भिडनै थियो तर पोहोर पोहोरसाल भन्दा यसपाली पशु - चरा कम बली दिए रे। म १ घण्टा त्यहा बस्दा एउटा पनि बली दिएको देखिन। धेरै जसो भक्तालुले नरिवल, फलफुल र अन्डा चढाएको देखिन्थ्यो।

पलान्चोक भगवती - बाजेले नित्य पूजा गर्दै। नित्य पूजा गर्ने बेला देबी लाई बिषेश रुपमा स्रिङारर्ने रैछन जस्तै नुहाइदिने, चांदिको गहना लगाइदिने , देबिलाई चांदिकै कवच दाँया बाँया लगाइदिने र पूजा आराधाना गर्ने रैछन।

भगवतीको त मज्जा ले पूजा भयो। त्यसपछि आफ्नो पेट पूजा गर्न तर्फ लागियो। नजिकैको रिजोर्टमा। त्यो रिजोर्ट त सानोतिनो संग्रालयनै रैछ

जातो बाट अन्न पिनिन्छ तर मैले त पिन्नेको त के कुरा हल्लाउन समेत सकिन :)

ढिकि - बडा मुस्किल रैछ यस्लाइ उचाल्न त!!

दही जमाउने ठेकी - अबका शहरी पुश्ता ले एस्ता नेपाली चिज रिजोर्ट मै देख्न पाउने भए ।

दसैंको बेलामा एकचोटि भुइ छोड्नु पर्छ रे भन्दै थिए फर्कदा फर्कदै
पिङ पनि ठ्याक्कै भेटियो। लौ भुइ पनि छोडियो :)

Last time visit of Palanchowk

दशैको चहल पहल

अहो !! पोहोर पोहोर यतिबेला लगभग खालि हुने राजधानी यसपालि दसैंको भिडभाड बढी देख्छु जताततै भिड फुट्पातमा हिंड्ने ठाउँ छैन, दसैं बजार सडक सम्म फैलिएको छ। गाडी गूड्ने ठाउँ छैन समयमा कुनै ठाउँमा पुग्न सकिन्न। लुगा पसलमा लुगा किन्न तछाड मछाड देखिन्छ। सुन्छु तराइ जाने धेरै ले यस्पाली काठमाडौंमा दसैं मनाउने तयारी गर्दै छन रे। एक त आफ्नो घर सम्म पुगिने हो कि होइन त्यो डर, अर्को तर्फ समयमै जागिर भेट्टौन आइपुगिने हो कि होइन भन्ने डर , जो जता छन तेतै दसैं मनाउन घरका परिवार ले निर्देशन दिएका छ रे।

यस्पाली कान्तिपुर दैनिकले दिन दिनै जसो "देवीलाई फलफुल चढाऔ , पशुबली नचढाऔ" भन्ने नारा देखिए पनि खशी बजारमा मान्छेहरु घोर्ले खशी रोज्न बेस्त देखिन्छ ।

यस्पाली मेरो घरको दसैं अली बिबाद्स्पद भई रहेछ। कुरो खसीमा अड्किएको छ मेरो ममि एस्पाली खशी नकाट्ने पक्षमा हुनु हुन्छ भाई खशी नकाटी दसैंनै हुँदैन भन्छ। घर सगैको कजन त ५ दिन राम देब को सिबिरमा के गएका थिए खसी त नकाट्ने निर्णयमा पुग्नु भएछ वा! वा! रामदेव हुन पनि 'अप्ने पेट को सम्सानलय नही देबालय शिवालय बनावो' भन्दै थिए। हुन पनि त्यो सुनेर चाँही नखाउ जस्तो हुने तर खान लाग्यो सबै कुरा बिर्सिने नराम्रो बानी ;)

मेरो घरमा अब खशीको अन्तिम टुङो लाग्नै बाँकी छ मैले आफ्नो बक्तब्य निकाली सकेको छैन। हुन पनि हो मैले थाहा पाए देखिको दसैंमा घरमा खसी काटेर देबी लाई चढाइन्थ्यो शायद तेही भएर होला भाईलाई पनि दसैंमा खशि नकाटी रमाइलो नै हुन्न भन्ने लागेको। मलाई अहिले एउटा कुरा राख्न हासो पनि उठी राखेको छ आज बिहानै देखि मलाइ एउटा सोचाइ आइरहेछ सायद म पनि खसी भएको भए दसैंमा काटेर खान्थे होला म बोल्न पनि सक्थिन होला मलाई कसरी काटेर खान्थे होला मान्छेहरुको रमाइलो र जिब्रोको स्वाद्को लागि आफ्नी जीवन समर्पण गर्नु पर्थ्यो होला। छि! छि! कस्तो कस्तो सोचाइ आउछ है मान्छेको दिमाखमा पनि, तर मलाई खशि, बोका, कुखुरा देखेर माया लाग्यो। यदि हामी ले तेस्लाई काटेर नखायो भने त हामी ले कुकुर बिरालो जस्तै पाल्थ्यो होला। उ पनि जिन्दगी भर आफ्नो आयु हुन्जेल बाच्थ्यो होला हुन त जसले देवीको तान्त्रिक विधिअनुसार पूजा-अर्जना गर्छ, उसैले पाँच दिन पञ्च बलि दिनुपर्ने मान्यता तान्त्रिक ग्रन्थहरूमा उल्लेख छ तर मेरो विचारमा एक्दिन यो बली दिने प्रथा अवस्य हट्न सक्छ मान्छेहरुले बिस्तारै बुझ्ने छन।

Happy Dashain !!

girl & goat art by dovan.
About Dashain Festival.

Glorious Friendship of Prashant Tamang and Amit Paul

I am very impressed with Prashant Tamang and Amit Paul’s friendship though they are competitors, they have maintained very good friendship.

The Unmatchable Gift : Friendship

Prashant Tamang and Amit Paul together with the winning trophy…

A real winner for both is the friendship and bond they have managed to get…

Proud Owners of SX4
Prashant Tamang and Amit Paul were rewarded a Maruti Suzuki SX4….

Friends Forever....

Prashant Tamang with crossed Khukuri in his Nepali Topi
and garlanded with khada.

Imperfections

An elderly Chinese woman had two large pots, each hung
on the ends of a pole which she carried across her neck.

One of the pots had a crack in it while the other pot was
perfect and always delivered a full portion of water.

At the end of the long walks from the stream to the house,
the cracked pot arrived only half full.

For a full two years this went on daily, with the woman
bringing home only one and a half pots of water.

Of course, the perfect pot was proud of its accomplishments.

But the poor cracked pot was ashamed of its own imperfection,
and miserable that it could only do half of what it had been made to do.

After two years of what it perceived to be bitter failure, it spoke
to the woman one day by the stream "I am ashamed of myself,
because this crack in my side causes water to leak out all the
way back to your house."

The old woman smiled, "Did you notice that there are flowers on your side of the path, but not on the other pot's side?"

"That's because I have always known about your flaw, so I planted flower seeds on your side of the path, and every day while we walk back, you water them."

"For two years I have been able to pick these beautiful
flowers to decorate the table.

Without you being just the way you are, there would not be
this beauty to grace the house."

Each of us has our own unique flaw. But it's the cracks and
flaws we each have that make our lives together so very
interesting and rewarding.

You've just got to take each person for what they
are and look for the good in them.

Story Source : bobby

Smiling to your problems

Now a days we are having lots of problem in Nepal like Deepak ji said in his blog " These days, traffic jam is sucking us. We cannot reach anywhere in time. Our road network cannot accommodate the overwhelming numbers of vehicles. But, who cares? The government has other big fishes to fry: transition, peace process, constituent assembly election etc. Who cares for Ram, Syam and Hari?

The reason I embarked on a bus is: my motorbike has run out of petrol and I don't have time to stay in hours long queues. The petrol problem is only the tip of the iceberg. Your cell phone doesn't work because there is always no network and even if by chance you got the line, you can't understand the other person's voice. You will be greeted by garbage on the road; it hasn't
been picked since a week or two. Light goes of in every weekend. Your apartment does not have running water. The list is endless. "

I have got very beautiful article from the book “Life Skills” published by unicef. Thanks to my dad for this book.

Smiling to your problems

When we encounter a problem, our instinctive reaction is to run away from it. We simply blame others or blame it on fate and we usually react negatively: Gosh! hate it ! I an so unfortunate, I am stuck..

Life is made up of problem. Living is an unending journey of solving problems. When you solve one problem, and find yourself soon caught in another problems, you are not back at the starting point. While dealing with each and every problem. You are developing your capacity and gaining confidence in tackling life's varying situations. In the journey of growth, our environment also changes accordingly, and new problems mirrors the higher level of knowledge and competence we gain from tackling earlier problems.

If we have never taken actions to solve our problem, our ability remains at the same level, and we will never be able to evolve. Problem-solving provides human beings with opportunities to evolve, and develop his or her full potential.

Learn to live with your problems- if there is no solution now.

Sometimes, we cannot resolve the problem at hand because they are associated with powerful external factors over which we have no control. we may be worried or frustrated, but there is no way to solve them given the circumstances. A typical example is war. For instance, thousand of Jews were sent to death camps by the German Nazis during the Second World War. There was no chance of escape at all. It was difficult to survive the daily ordeal, including hard labour, disease and starvation in the death camps, where the aim was to torture, and eventually extinguish all the jewish people. Many of those arrested and detained in the camp could only live with the hope that their lives would be saved when the Nazis lost the war.

Cought in such a situation, the best we can do is put the problem aside for the moment and move on to other things we can do. We are not escaping from the problem, but waiting for an opportune moment to arise that will bring a solution. We have to learn to live with such problems without stressing ourselves out, or sinking into depression. The ability to do it requires great courage and patience.

Tackling problems involves the use of our mind. The process enhances our capacity to solve greater problems.

तीजको लहर आयो बरि लै......

धेरै भयो लोकतन्त्र आ'को नेपालमा..
खै त आको प्रचन्डजी शान्ती नेपालमा..

आज झट्ट टि भि खोल्दा पशुपतिमा यो गीत गाएर आईमाईहरु नाची रहेका थिए । अब पहिलाको जस्तो शासु - अमाजुको खटन पटनको गीत गाउन छाडेछन अब त लोकतन्त्र, सम्बिधान सभा, आफ्नो हक अधिकार जागरण र देशकै बारेमा गीत गाएर छम छमी नाच्दै थिए।

जता हेर्यो रातै रातो, अहो पानी पनि नखै कस्तो नाच्न सकेको हुनपनी यो तीज भन्ने प्रोग्राम कती राम्रो सँग डिजाइन गरेको है राती १२ बजे सम्मा दर खाने जस्तै पुरी, खिर, तरकारी, अचार, मासु, मिठाइ मज्जा ले खाने त्यसपछी भोली पल्ट त पेटलाई जे होस् आराम नै हुन्छ। उता बर्त बसेको जस्तो पनि हुने, श्रीमानको कल्यान पनि हुने, भगवान प्रति आस्था पनि देखिने अनी एक्दिन भोकै बस्दा पेटको इन्जीन पनि सफा हुने क्या ग्रायन्ड डिजाइन गरेका रैछ्न् है।

आफु नेवार भएकोले कहिले पनि तीजको बर्त बसेको छैन र मेरो मुमा, हजुरमुमा ले पनि कहिले पनि तीजको बर्त बसेको थाह पाइन । जहाँ सम्म मलाई थाहा छ धेरै जसो नेवारहरु तीजमा बर्त बस्दैनन् । हर साल टि.भि हेर्दा महिलाहरुलाई किन बर्त बस्नु भएको भन्दा आफ्नो लोग्ने को सुस्वास्थ्य र दिर्घायुको कामना गर्दै बसेको भन्छन । बिहे नगरेकाले राम्रो पती पाउन बर्त बसेको भन्छन। अहो तेसो भए त नेवारका लोग्ने रोगी र अल्पायुनै हुन पर्ने अनी बर्त नबस्नेका केटी हरुले कुरुप र अयोग्य बर पाउन पर्ने।

तर पनि भगवती पार्वती देखि चली आएको चलन, आफ्नो रितिरिवज बचाउनु सबैको कर्तब्य हुन्छ।
एउटा विश्वाश अनी आस्थाले राम्रो सँग प्रार्थना गरेपछी मनको कामना अवस्य पुरा हुन्छ।
Happy Teej !!

Click here for more information about Teej

Make a Habit of Doing It Now

Story

The little boy who says when I become a big boy, I will do this and this and I will be happy.

- And when he becomes a big boy he says, when I finish college and do this and this and I will be happy.

- And when he finishes college he says when I get my first job and do his and this I will be happy.

- And when he gets his first job he says when I get married and do this and this and then I will be happy.


- And when he gets married he says when the kids get out of school and I do this and this I will be I happy.

- And when the kids get out of school, he says when I retire and do this and this, I will be happy.

- And when he retires what does he see? He sees life has just gone by in front of his eyes.

What is the moral of this story?

Let's make the best of now and utilize the present to the fullest.

What time is it and where are we?
The answer is now and we are here.

The message is not that we don't need to plan for the future. The message is that we do need to plan for the future. If we utilize our present to its fullest, we are sowing the seeds for a better future automatically. If you want to build a positive attitude, learn the phrase, "do it now" .

Source Book: You Can Win

भो! अती भयो !

निर्दोष नेपाली मरिनको लागि ईराक जान नपर्ने भयो, नेपाल आमाकै काखमा बिना कुनै दोष मरिनु पर्ने भयो। कठै आफ्नै सन्ततिको रगतले लतपतिदा अनी आफ्नै सन्तानका अङ्गका चोक्टा चोक्टा निस्केर छरपस्ट हुँदा अनी आफ्नै शरीर सन्तानको रगतको आहालमा डुब्दा कती क्रोधित हुन्छिन होला, कती धिक्कारीन होला, आफ्नै सन्तानले आफ्नै छाती माथि रगतको होली खेल्दा कती आफ्नै कोखलाई सरापिन होला। आज फेरि हामि स्तब्ध भएका छौ।बर्षौ पछी सुनौलो बिहानिको पर्खाइमा थियौ, हाम्रा आशाका लहरहरु मेटिएका थिएनन, धैर्यका बाधहरु फुटेका थिएनन , बस् चुप चाप सहेर बसेका थियौ तर अकस्मात् सुनौलो बिहानीको प्रतिक्ष्यामा रहेका हामीले फेरी अर्को कालो दिन देख्न पर्‍यो अब फेरी एक चोटि त्रास, रिस अनी आक्रोसित् भएका छौ ।

भो ! भो ! अती भयो !!!!

सधैंको बम पड्केको आवाजले कानका जाली फुटी सके, कराउदा कराउदा आवाज पनि सुकी सके, यो बिजुलिको अन्धकारमा बस्दा बस्दा हामी आँखा पनि देख्न छाडि सक्यौ। हरेक कुरको लागि भागम भाग गर्दा गर्दै खुटा पनि दुखी सक्यो । भो ! भो ! अती भयो !!!! अब नेपाल आमालेनै सहनै नसक्ने गरेर अत्याचार र अन्नायले तहस नहस भयो। बुद्धका उपदेशहरु टायर सँगै जलाइए, सगरमाथाका उचाइ सधैंको हत्या हिन्साले बिस्व सामु झुक्न पर्‍यो।

सधैं सधैं नेपाल भनी फुलाउने यो छाती पनि अब दुख्न थाल्यो।
भो ! भो ! अती भयो !!!! अब शान्ती सँग बाँच्न चाहन्छौ।

Peace!!!!

नाङिनु कतै रहर कतै बाध्यता

पत्रीकाहरु ले ठुला ठुला अक्षरमा नेपालमै पहिलो पटक भनेर पेटिकोट र ब्रा मात्रै लगाएको फोटो टासे । कसैले फोटो देखेर बिचरा भने, कसैले आहा भने, कसैले छि के देख्नु परेको भने ।

बादी महिला करले cybersansar.com कि यि model रहरले

यो नग्नताले ठुलै चुनौति दिएको छ अब public ठाउँमा कस्तो बेलामा नागिनु पर्छ भनेर सबैले सोच्न परेको छ। आफ्नो हक अधिकारका लागि जबर जस्ति लुगा खोल्न आट गरेका बदिनिहरु अब उनिहरु को मागमा वास्ता गरेन भने त निर्बस्त्र जुलुस निकाल्ने रे।

बदिनिहरु एक्दम राम्रो सँग नाच्न्छन् म सानोमा सल्यानमा हुदा यिनिहरुको नाच हेरेको थिए यिनिहरु ग्रुपमा दाङ् देखि आउथे र सल्यानमा एउटा ठुलो चौर छ तेहि सबै जना गीत गाउदै नाच्थे। तिनिहरु सङै सबैजना ठुला देखि साना सबै नाच्थे। तेति बेला ठुलो खैला बैला पनि सुनिन्थ्यो कुन बदिनिको छोराको अनुहार को सँग मिल्यो भनेर । तेति बेला त तेस्तो कुरा बुझिएन तर अहिले त बुझ्न सकिन्छ नि।

खासै भन्ने हो भने तिनिहरुको अवस्था सार्है नै दयनिय छ जवानि रहुन्जेल् मात्रै रमझम् बुढेस्कालमा गुजारा चलाउन गार्हो । ति उमेर गै सकेकि महिला लाइ आफ्नो हक अधिकारको लागि खुलेआम नाङिनु ठुलै वाध्यतालेनै होला।

बदिनि मात्रै नभएर हरेक महिलाहरु आफ्नो शरीर बेचेर आय आर्जन गर्ने को एकदिन न एकदिन भबिस्य त नाजुक नै छ ।

होइन म त दोष ति महिलाहरुलाइनै दिन्छु जवानि, बल छन्जेल कुनै सिपमुलक काम गर्न तिनि हरु लाइ कस्ले छेकेको थियो र? पढ्ने नै भए पनि हरेक जिल्लामा सरकारी स्कुल थियो राम्रो सँग पढ्न कस्ले छेकेको थियो र? अथवा अरु काम काज गर्न कस्ले रोकेको थियो र?

जवानि छन्जेल आफ्नो बल छन्जेल् रमाइलो गरेर बिताउने अनि बुढेसकालमा सडकमा नागिने अनि लौ म सँग को को सुत्न आयो सबै को लिस्ट् बाहिर निकाल्छु भन्ने? होइन भन्या यो नेपाल सरकारले पनि कति लाइ के के गरोस् । भोलि अब कामै नगरि घर घरमा तलब आवोस् भनेर जुलुस् निकाल्न बेर छैन। यो अल्छि जनता पाउनाले पनि बित्यासै पार्यो जे कुरा मा पनि अरु को भर पर्नु पर्ने।

अब यो नग्न जुलुसले एउटै पाठ् पढाउछ भबिस्यमा गएर एउटा औला अरुलाइ ठडाउदा चार वटा आँफै तिर ठडिन्छ । अब अहिलेका जुलुस निकाल्ने ले त राहत पाउलान । के गर्नु लौ !! नाम को लिस्ट नै निकाल्दिन्छु भनेर नेताहरुलाई तर्साए पछी त केही न केही त गरी देलान तर अब अरु जो यो पेशामा लागेका छन् बेलैमामा बुद्दि फिरे उनिहरुकै भलो हुन्थ्यो।

bloggers.com.np updates

http://www.bloggers.com.np/ मा अब तपाईंहरु ले नयाँ अपडेटस पाउनु हुनेछ। nepali bloggers team तयार पारेको updates हिजो राती देखी लाईभ भएको छ। अब यो साइटबाट आफ्नो तथा अरुको साइट सर्च गर्ने सजिलो भएको छ र क्यटागोरी वाइज सर्च गर्न, लोकेसन वाइज सर्च गर्ने, ल्यांगवेज वाइज पनि सर्च गर्ने सजिलो बनाइएको छ। अहिलेलाई bloggers team ले नै सबै categories गरिदिएको छ तर कृपया तपाईंहरु आफ्नो ब्लग हेर्नु होस् र गलत भएको छ भने Update Blog Link मा गएर सचाउनु होस्।

यो साइट्मा बिशेष रुपमा प्रोग्रामिङ गर्ने हर्कजि लाई धेरै धेरै धन्यवाद उहाले ३ दिन सम्म निरन्तर यो साइट्को लागि काम गरी दिनु भयो र अरु टिम मेम्बरलाई पनि धन्यवाद।

bamboo and fern story

Today one of my friend sent me the beautiful story for my personal and professional growth. I really like the story. Here it goes:

One Day I Decided To Quit...
I quit my job,
My relationship,
my spirituality.

I wanted to quit my life.

I went to the woods to have one last talk with GOD.

"GOD", "Can you give me one good reason not to quit?"

His answer surprised me...

"Look around", GOD said.
"Do you see the fern and the bamboo?"
"Yes", I replied.

"When I planted the fern and the bamboo seeds,
I took very good care of them.
I gave them light. I gave them water.
The fern quickly grew from the earth.
Its brilliant green covered the floor.

Yet nothing came from the bamboo seed.
But I did not quit on the bamboo.

In the second year
The Fern grew more vibrant and plentiful.
And again, nothing came from the bamboo seed.
But I did not quit on the bamboo." GOD said.

"In year three there was still nothing from the bamboo seed.
But I would not quit.

In year four, again, there was nothing from the bamboo seed.
I would not quit." GOD said.

Then in the fifth year a tiny sprout emerged from the earth.
Compared to the fern it was seemingly small and insignificant. ..But just 6 months later the bamboo rose to over 100 feet tall.

It had spent the five years growing roots.
Those roots made it strong and gave it what it needed to
survive.


" I would not give any of my creations a challenge it
could not handle."GOD said to me.

"Did you know that all this time you have been struggling?
You have actually been growing roots?"

"I would not quit on the bamboo, I will never quit on you."

"Don't compare yourself to others." GOD said.

"The bamboo had a different purpose than the fern.
Yet they both make the forest beautiful."

"Your time will come", GOD said to me.
"You will rise high"

"How high should I rise?" I asked.
"How high will the bamboo rise?"GOD asked in return.


"As high as it can?" I questioned
"Yes." GOD said,
"Give me glory by rising as high as you can."

moral of the story: If nothing seems like it is happening in your life, despite all the work you’re putting in, remember that you’re probably growing roots not fruit. Stick with it. One day not far from now, there’ll be a fantastic harvest. :)

काम गर्ने के को लाज?

"Every human has four endowments- self awareness,
conscience, independent will and creative imagination.
These give us the ultimate human freedom... The power
to choose, to respond, to change." -- Stephen Covey

काम ठुलो सानो हुँदैन। कामको कुनै तह पनि हुँदैन।
कामलेनै माम दिन्छ, अनी बाँच्नको लागि आधार दिन्छ अनी यस्लेनै आफ्नो पहिचान दिन्छ।
कामनै पूजा हो र काममै भगवान पाईन्छ। चोर्न हुँदैन, ढाट्नु हुँदैन, आफ्नो ईमान बेच्नु हुँदैन र अल्छि हुनु हुँदैन तर कुनै पनि काम गर्न लाज मान्नु पनि हुँदैन र अप्ठयारो मान्नु पनि हुँदैन।
जस्तो सुकै कामको पनि ईज्जत गर्नु पर्छ। मिहेनतीलाई मान सम्मान गर्नु पर्छ ।

काममै बेस्त केहि पौरखिहरुको फोटो:

जाउलाखेलमा सडक बडालदै। कुनै पनि काम सानो हुँदैन ।
यिन्ले सडक बडालेन भने हाम्रो शहर कती फोहोर हुन्छ है?

५ रुपैया को २ वटा बत्ती रे। बगलामुखी मन्दिर परिसरमा फूल बेची रहेकी युबती
म जानु भन्दा अगाडि उनी मोबाईलमा गाना सुन्दै थीइन।

रिङ्गरोड्मा मकै पोलेर बेच्दै एक दिदी।
ल म एता हम्कदै गर्छु तपाईं फोटो खिच्नु है, फेरी मकै डढ्छ।

भात पकाउन भन्दा कम्प्युटर चलाउन सजिलो

हिजो animation को क्लास थियो केटी हरु २ ग्रुपमा बाडिएका थिए कस्ले भन्दा कस्ले राम्रो बनाउने भन्ने होड थियो। उनिहरु अक्षर यता बाट उता र फोटो हरु यता बाट उता गरेर animation गर्न बेस्त थिए।

एतिकैमा मैले एउटा ग्रुप लाई सोधे “भात पकाउन सजिलो कि कम्प्युटर चलाऊन” ? उनिहरु को एउटै स्वर आयो कम्प्युटर चलाऊन अनी animation गर्न।

IT Training को हासो

ए तेसो भए तपाईं को बुढाहरु ले दु:ख पाउने भए । हा हा हा हासो ले कोठा नै गुन्जायमान हुन्छ । तेतिनै बेला अर्का सर आइ पुग्छन यो अर्चना मिस पनि जोक गर्नु हुन्छ भन्दै, मैले भने कहाँ जोक गर्नु म केटी हरु को मनको कुरा बुझ्दैछु… फेरी म अर्को ग्रुप भएको तिर लाग्छु र तेही प्रश्न तेर्साउछु। मेरो प्रश्न सकिन नपाउदै बिमला जि भन्नु हुन्छ कम्प्युटर चलाऊन नै सजिलो भात पकाउन त गाहो बिहानै बेलुकै टेन्सन …..

कम्प्युटर चलाऊननै सजिलो आहा...

हुन पनि हो अब भात मात्रै पकाएर, भान्छा चुलो गर्दै डाडु पन्योउ चलाऊने हरु माउस र किबोर्ड चलाऊन बेस्त थिए अनी आज के तरकारी पकाउने होला भनेर सोच्ने दिमाखले वेब साइट बनाउदा कस्तो कलर प्रयोग गर्ने होला भनेर सोच्न बेस्त थिए । अनी भान्छा को झ्याल बाट पाहुना लाई चियाउने आँखा हरुले ईन्टरनेटको झ्यालबाट संसार लाई चियाइ रहेका थिए अनी त रमाइलो हुनेनै भयो।

यो पालाको ट्रैनिङ बर्खे ट्रैनिङ भयो बिहान बिहान पानी परेर हैरान भयो। सुकिलो लुगामा आईरन साइरन लगाएर गयो, ट्रैनिङ दिने ठाउँ सम्म पुग्दा हिलै हिलो भइने । तैपनी सबै को जोश जागर छ केही सिकौ, केही गरौ भन्ने, हिलो र पानीले केही लछारेन ।

animation नै रमाइलो.. भात पकाउदा एस्तो रमाइलो कहाँ हुनु। तरकारीमा नुन धेरै हालेर Undo गर्न कहाँ मिल्छ र?

अहिले नेपाल को जनसंख्याको ४% महिलाहरु ले मात्रै कम्प्युटर चलाऊन/सिक्न पाएका छन् । हाम्रो उदेश्य भनेको धेरै भन्दा धेरैलाई कम्प्युटर सिकाएर digitally भौगोलिक रुपमा अझ सागुरिनु हो अनी सुचना तथा संचार माध्यम लाई अझै ससक्त बनाएर यस् बाट अझै फाईदा लिनु हो ।